فرد دارای عارضه اضطراب ناگهانی دچار حمله‌های مکرر پنیک شده و از قرار گرفتن در وضعیت‌هایی که احتمال دچار شدن به حمله‌های جدید پنیک وجود دارد، احساس نگرانی می‌کند. این می‌تواند باعث شود که شما از مکان‌ها و وضعیت‌های بخصوصی پرهیز کنید تا دچار حمله‌های جدید نشوید. اگر شما دارای عارضه اضطراب ناگهانی (پنیک) هستید، کمک و حمایت وجود دارد تا حال‌تان مجدداً خوب شود.
هنگامیکه اضطراب ناگهانی بروز می‌کند و در بدن شدیداً احساس می‌شود اصطلاحاً به آن حمله پنیک گفته می‌شود. برخی از افراد وقتی احساس اِسترس یا اضطراب کنند دچار حمله‌های پنیک می‌شوند، در حالیکه برخی دیگر از حمله‌ها بی دلیل بروز می‌کنند.
شما ممکن است دچار تپش قلب، سرگیجه، فشار بر روی قفسه سینه، دشواری تنفس، گزگز کردن و سوزن سوزن شدن بدن، حال تهوع بشوید و ممکن است احساس سرما یا گرما کنید. همچنین بروز احساس غیرواقعی بودن و اینکه انگار آدم در یک حباب بسر می‌برد نیز امری عادی است. در اغلب موارد یک حمله پنیک چند دقیقه‌ای طول می‌کشد و سپس برطرف می‌شود. ممکن است احساس بسیار ناراحت کننده‌ای تجربه شود ولی حمله‌های اضطراب ناگهانی خطرناک نیست.
فرد در طول یک حمله پنیک معمولاً متقاعد است که یک نقص جدی جسمانی در حال اتفاق افتادن است و اضطراب بسیار شدیدی در بدن احساس می‌شود. اما واکنش‌های جسمی نتیجه آنست که سلسله اعصاب نسبت به وضعیتی که شما آنرا تهدید احساس می‌کنید، واکنش نشان می‌دهد. ترس از اینکه یک نقص جدی وجود دارد نیز به نوبه خود واکنش بدن را شدیدتر می‌کند.
وقتی کسی در وضعیتی قرار بگیرد که خود را محبوس احساس کند و نتواند بگریزد یا خود را کنار بکشد، بروز اضطراب ناگهانی بویژه عادی است. بطور مثال ممکن است این احساس در یک صف نوبت، هنگام سفر با قطار یا اتوبوس بروز کند.
اگر حمله‌های مکرر اضطراب ناگهانی داشته باشید ممکن است دچار عارضه پنیک باشید. اگر یک دفعه اضطراب ناگهانی احساس کنید به این معنا نیست که عارضه پنیک داشته باشید.
اگر عارضه پنیک داشته باشید، ترس شما از دچار شدن به حمله پنیک به قدری شدید است که هر روز روی شما تأثیر می‌گذارد. ترس از دچار شدن به حمله‌های پنیک «اضطراب هیجانی» نامیده می‌شود. هرچه اضطراب هیجانی شما بیشتر باشد، تأثیر آن می‌تواند بیشتر بوده و زندگی شما را محدود کند.
بطور مثال این می‌تواند باعث شود شما از اجتماعات مردم یا از سفر در مترو یا اتوبوس خودداری کنید چون می‌ترسید که در جایی قرار بگیرید که بیرون آمدن از آن دشوار باشد. همچنین عادی است که فرد از انجام کارهایی که واکنش مشابه با یک حمله پنیک ایجاد می‌کند نیز خودداری کند، بطور مثال ممکن است شما به تمرینات جسمی خاتمه دهید چرا که نمی‌خواهید نبض بدن‌تان بالا برود.
اجتناب از وضعیت‌های دشوار ممکن است در کوتاه مدت شما را آرام کند ولی در طولانی مدت باعث وخیم‌تر شدن اضطراب می‌شود. هرچه به اضطراب جای بیشتری بدهید، جا برای شما تنگ‌تر خواهد شد و دست آخر نتوانید آن زندگی که شاید نهایتاً دوست داشتید را بگذرانید.
اگر اضطراب شما زندگی‌تان را محدود و بر آن احاطه می‌کند، بدون تردید برای کمک مراجعه کنید. همین امر در مواردی که شما از طریق مصرف مشروبات الکلی یا داروهای آرامبخش خود درمانی می‌کنید تا از عهده امور زندگی روزمره برآیید نیز صِدق می‌کند.
کارهای بسیار زیادی برای خوبی حال‌تان می‌توانید انجام دهید و اولین قدم مراجعه برای درمان است. اگر نمی‌دانید برای درمان به کجا بایستی مراجعه کنید، می‌توانید بخش‌های پذیرش را در وبسایت www.1177.se پیدا کنید. اگر مراجعه برای درمان برایتان دشوار است، از اطرافیان خود برای تماس با خدمات درمانی کمک بگیرید.
حال شما می‌تواند به کمک درمان بهتر شود. درمان دارویی همراه با تراپی رفتار شناختی (KBT)، نوعی تراپی کوتاه مدت که یا بصورت گفتگودرمانی یا درمان اینترنتی صورت می‌گیرد، عادی است. محتوای این درمان از این قرار است که شما راهکارهایی برای کنترل اضطراب یاد بگیرید که باعث شود اضطراب آنقدر شدید روی شما تأثیر نگذارد و شما را محدود نکند.
مسئول بررسی علمی: یاکلین لِوی، روانشناس دارای پروانه رسمی، واحد Psykologpartners
آخرین تغییرات در متن 2024-02-13