گذار از بحران‌ها عادی و جزئی از زندگی انسان‌ها بشمار می‌رود، حتی اگر دردآور باشد و احساس شود که شما عنان اختیار زندگی خود را از دست می‌دهید. در برخی از موارد واکنش‌ها به بحران می‌تواند به ناتندرستی روحی و روانی منجر شود. در اینصورت شما به کمک نیاز دارید.
بحران را می‌توان با یک دوران توام با مشکل در زندگی انسان تعریف کرد که یک یا چند اتفاق شدید یا مشکل آغاز می‌شود. شما ممکن است کسی را از دست داده باشید، تغییرات بزرگی در زندگی یا فشارهای روحی، مانند بیماری دشوار، مرگ یا جدایی را تجربه کرده باشید. همچنین می‌تواند مشکلات یا تغییرات در زمینه وضع مالی، کار یا خانواده شما باشد.
همچنین اگر در وضعیت‌هایی قرار بگیرید که خود را مغلوب احساس کنید، شرایط بسیار سخت یا تلاطم آوری باشد – هم از جنبه‌های مثبت و هم منفی- نیز می‌تواند به بحران منتهی شود. بطور مثال ممکن است زمانی باشد که آخرین فرزند از خانه نقل مکان می‌کند، شما بازنشسته می‌شوید، ازدواج می‌کنید یا صاحب فرزند می‌شوید.
هنگام گذار از بحران‌های زندگی یا غم و اندوه ممکن است شما به واکنش‌های شدید، گسترده و طولانی مدتی دچار شوید. شما ممکن است دچار اضطراب شده و خود غمگین احساس کنید و احساسات و رفتار شما می‌تواند به شیوه‌های مختلف تغییر کند. این علائم مختلف با هم می‌توانند به این معنی باشند که شما به تشخیص پزشکی موسوم به اختلال سازگاری دچار شده‌اید.
اگر واکنش‌ها به بحران بر اثر یک ضربه روحی ایجاد شده باشند، بطور مثال اگر شما یک فاجعه طبیعی را پشت سر گذارده، به شما حمله تعرضی شده باشد، یک حادثه یا اقدام تروریستی برایتان اتفاق افتاده باشد، سندروم اِسترس اضطراری یا سندروم اِسترس پس از ضربه‌های روحی (PTSD) بروز کرده است. در اینجا می‌تواند در باره پ.ت.اِس.د مطالب بیشتری بخوانید.
واکنش انسان‌ها به بحران‌ها متفاوت است. آسیب‌پذیری و تجربیات قبلی شما از مواجهه و عبور از مشکلات روی واکنش شما تأثیر می‌گذارند. شما ممکن است دچار اضطراب، نگرانی، خستگی و مشکلات خواب بشوید. شما ممکن است احساس درماندگی، تنهایی، پوچی کرده و احساس کنید طرد شده‌اید. این امری عادی است و بیماری محسوب نمی‌شود.
بسیاری از افراد قدرت مقاومت داشته و حال‌شان پس از بحران‌ها، مثلاً با حمایت از طرف شبکه اجتماعی اطراف خود، مجدداً خوب می‌شود. برای برخی از افراد می‌تواند چنین باشد که بحران با خود چیزی را به ارمغان آورده که بعداً مثبت تلقی شود. آن تجربه باعث اعتلای فردی شده، بینش یا دیدگاه غنی‌تری نسبت به زندگی ایجاد کرده باشد. ولی بحران‌ها همچنین می‌توانند به ناتندرستی شدید روحی و روانی نیز ختم شوند.
اگر فکر می‌کنید که از اختلال سازگاری یا اِسترس ضربه روحی پس از بحران یا حوادث شدید رنج می‌برید، می‌توانید برای رهنمود بیشتر به درمانگاه یا روانپزشکی همگانی مراجعه کنید. برای نوجوانان واحد تندرستی مدارس یا بخش پذیرش جوانان نیز وجود دارد که می‌تواند به آنها مراجعه کنند. در صورت وجود علائم جدی، بطور مثال انگیزه‌های خودکشی، بلادرنگ به بخش اورژانس روانپزشکی مراجعه کنید یا به شماره تلفن 112 زنگ بزنید.
در مرحله اضطراری یک بحران ممکن است تحت مراقبت قرار گرفتن سریع، کمک کننده باشد. در اینصورت به حمایت تخصصی نیاز دارید. شاید هم افرادی در اطراف شما باشند که با حضور خود به شما آرامش و امنیت بدهند. شما ممکن است برای شناسایی و حل مشکلات عملی و دریافت حمایت و دلداری برای داشتن توان عبور از مشکل به کمک نیاز داشته باشید. درمان دارویی کوتاه مدت می‌تواند به مشکل خواب کمک کند. اگر علائم شما پس از یک مدت طولانی وجود داشته باشند ممکن است به درمان روانشناختی نیاز داشته باشید.
مسئول بررسی علمی: ماری کنستروپ، روانشناس دارای پروانه رسمی و دکترای پزشکی از بیمارستان دانشگاهی کارولینسکا و دانشگاه اوپسالا.
آخرین تغییرات در متن 2024-02-28