ضایعه، گسستگی و اختلال گسستگی هویت(دی آی دی

گسستگی زمانی پدید می آید که ما تحت تاثیر دریافت‌های نیرومندی قرار بگیریم ‌ و برایمان برخورد مناسب با آنها دشوار باشد. علت این اختلال غالبا ضایعه‌های استرسی است که نشانه‌هایی هیجانی به وجود می آورد.  در این زمینه غالبا تعبیرات اشتباه آمیز نیز پیش می آید و نیز تلاشی دراز مدت برای تشخیص اختلال انجام می‌گیرد.

گسستگی چیست؟

گسستگی به معنای جدا سازی است و عبارت از این است که بدن کارهایی بی ارتباط با خودآگاهی انجام می‌دهد. این حالت در شخص مبتلا  اختلال در همکاری حافظه، هویت، ادراک، احساسات ، جنبش و رفتار ایجاد می کند.

استرسِ ضایعاتی معمولی ترین علت گسستگی است. در وضعیت ایجاد ضایعه، برخی از مردم راه  ادراک خود را می بندند، بطوریکه  احساس می کنند  ” در  خارج از خود” قرار دارند. این امر باعث می‌شود که آنها وضع موجود را درک نکنند و قادر به واکنش منطقی نباشند. گسستگی شیوه ای است که بدن بوسیله‌ی آن راه را بر خاطرات و رویدادهای دردناک و شرم آور به منظور اینکه از اضطراب ناشی از آنها جلوگیری کند، می‌بندد. این امر خود را بصورت  یاد نیاوردن  رویدادها و احساسات ناشی ازا آنها نشان می‌دهد.

گسستگی می تواند ناشی از تعرض، فجایع طبیعی، نسل کشی یا خیانت بحران زای خانوادگی در دروران کودکی و رشد باشد. همزمانی این بیماری با بیماری‌های دیگر، بویژه با اختلال استرس پس از سانحه، پی تی اس دی، و نیزبا افسردگی، اضطراب و اعتیاد، پدیده ای عادی  در این زمینه است. گسستگی در موارد اختلال بی‌ثباتی عاطفی شخصیت ، اختلالی معمولی است ( در اینجا در باره این بیماری بیشتر بخوانید).

اختلال گسستگی هویت، دی آی دی، چیست؟

اختلال گسستگی که هویت سابقا اختلال چند‌شخصیتی خوانده می‌شد  بیماری کمیابی است که باعث می شود بخش‌هایی از شخصیت از همدیگر “جدا” شوند وباعث می شود که شخصیتی نابسامان به وجود آید  و احساس هویت و کنترل کردار مریض مختل شود. این حالت ممکن است با اسکیزوفرنی اشتباه شود و مریض احساس کند که شخصی دیگر کنترل بدن او را در دست گرفته است.

چنین مریضی دارای چند شخصیت با الگوهای حرکتی ، صداها، رفتارها، خاطرات و تجربه‌های گوناگونی است که سریعا جا عوض می‌کنند.۹۰ در صد این مریض‌ها رویدادهایی ضایعه‌آور مانند آزار یا تعرض جنسی در دوران کودکی را تحربه کرده‌اند. بسیاری از آنها را زنان تشکیل می دهند و نیمی از آنها اقدام به خودکشی کرده‌اند.

زندگی چگونه تاثیر می‌پذیرد؟

اختلالات گسستگی، در شخص مبتلا، احساس عدم واقعیت، بی تفاوتی و نیز احساس جداشدگی از کالبد خود ( زوال شخصیت) یا از محیط خود (دگرسان بینی محیط) ایجاد می‌کند. در موارد شدید ممکن است شخص مبتلا ارتباط ناپذیر شود، به آنچه که حس می شود واکنشی نشان ندهد و در هدایت ارادی بدن خود با مشکل روبرو باشد. حملاتی مشابه  حملات صرعی نیزممکن است روی‌دهد. بسیاری ممکن است فکر کنند که دچار بیماری شدید جسمی شده‌اند.

دیاگنوز و معالجه

مریض هایی که به دلیل اختلال گسستگی برای معالجه مراجعه می‌کنند معمولا مورد سوء تفاهم و عدم اعتماد قرار می‌گیرند که باعث دشوارتر شدن تشخیص بیماری برای کارکنان نهادهای درمانی می‌شود. برای تشخیص این  که بیماری دیگری درکار نیست معاینه و بررسی  طبی اساسی ضروری است که مدت زمانی دراز لازم دارد. پس از آن پی بردن به علت بیماری ، غالبا در همکاری با درمانگری در حوزه‌ی روانپزشکی، واجد بیشترین اهمیت است.

اگر فکر می کنید که خودتان یا کسی از خویشاوندانتان مبتلا به اختلال گسستگی است می توانید برای کسب راهنمایی  به مرکز درمانی یا درمانگاه روانپزشکی عمومی مراجعه کنید. حایز اهمیت است که بدانیم که  اختلال گسستگی با  وجود اینکه ممکن است پدیده ای  فوق العاده به نظر آید  و فهم آن دشوار باشد،  می تواند معالجه شود. این معالجه می تواند از طریق روان درمانی ضایعه و همچنین بوسیله‌ی دارو انجام گیرد.