ترانس و گرایش جنسی

زندگی فرد ترانس (تراجنسی) ، نه تنها به علت احساسات خود او بلکه همچنین به دلیل کمبود احترام به او از سوی دیگران، زندگی سختی است. همگان این حق دارند که هر طور که هستند زندگی کنند – از این رو امروزه برای کسانی که نیازمند راهنمایی در زمینه‌ی هویت جنسی هستند، چنین خدماتی در دسترس است.

هویت جنسی و ترانس به چه معناست؟

عبارت هویت جنسی به این معناست که کسی خود را متعلق به چه جنسیتی می‌داند. کسی که هویت جنسی آنها در تقابل با هنجارهای فرهنگی ما ست،  شخص ترانس  نامیده می ‌شود که کوتاه شده‌ی آن ترانس است.

ترانس مفهومی وسیع است  و تنها در برگیرنده‌ی نوعی شیوه‌ی زندگی نیست. این واژه می تواند شامل کسی باشد  که لباسی می پوشد که  متعلق به جنس او تلقی نمی شود (crossdresser, transvestit),  یا  شخصی که خود را  نه به جنسست  مردانه و نه  به جنسیت زنانه متعلق می‌داند ( (ickebinär, bigenderو نیز  کسی که  احساس می‌کند در بدن جنسی دیگر زاده شده‌ است (transsexualism).  در این مورد اجباری نیست و هرکسی خودش می تواند تصمیم بگیرد که می خواهد خود را ترانس بخواند یا ترانس نخواند.

ترانس بودن چیزی نیست که آدم خودش انتخاب کرده باشد بلکه خصوصیتی مادرزاد است.  وجود یک شبکه اجتماعی حمایتی می تواند بویژه در سال‌های نوجوانی که سردرگمی  به اوج می رسد، اهمیت زیادی داشته باشد.

واژه ترانس گویای این نیست که فرد مورد نظر گرایش جنسی  خاصی دارد. اینکه کسی با چه کسی رابطه جنسی دارد یا به او عشق می‌ورزد، به اینکه او خود را متعلق به چه جنسیتی می‌داند ربطی ندارد. شخص ترانس می تواند همجنس‌کرا، دارای گرایش جنسی به جنس مخالف یا  دوجنس‌گرا باشد یا به چیز دیگری که  هویت جنسی او را مشخص می‌کند، گرایش جنسی داشته باشد.

چه تاثیری برزندگی دارد؟

بسیاری از ترانس‌ها از همان دوران کودکی متوجه می‌شوند که جنسیت واقعی شان ، جنسیتی که دارند نیست. این احساس که هویت جنسی با تن  ناسازگار است، دیسفوری نامیده می‌شود. اینکه دیگران هویت درونی کسی را نمی‌بینند در او اضطراب، افسردگی و فکر خودکشی به وجود می آورد.

بسیاری از اشخاص ترانس حالشان خوب است و رنجی به علت هویت جنسی خود نمی‌برند. اما پژوهش ها نشان می دهد  که در سطح گروهی، ترانس‌ها، بویژه نوجوانان ترانس، عدم سلامت روانی شدیدتری نسبت به دیگران دارند. ملال و افسردگی در میان آنها معمولی است و ۴۰ درصد ترانس‌های جوان زمانی در زندگی  اقدام به خودکشی کرده‌اند.

احساس دگرگونگی و سردرگمی  رنج آور است و  احساساتی نظیر شرمساری، منزوی بودن و عدم امنیت  نیز عادی است. از هر پنج نفر ترانس یک نفر قربانی خشونت به دلیل هویت جنسی بوده و نیمی از آنها در معرض رفتار اهانت آمیز قرار داشته‌اند. ترانس همیشه در جامعه‌ی ما پذیرفته نشده  و هنوز تلاش زیادی برای افزایش مدارا و مبارزه با  پیشداوری ها لازم است.

چه کمک‌هایی در دسترس است؟

در موارد عدم سلامت روانی ناشی از هویت جنسی باید خواستار کمک شد. همه دارای این حق هستند که هر آنچه که واقعا هستند باشند و حال خوبی داشته باشند.  اگر شما خوتان یا کسی از خویشاوندانتان احسال ملال و افسردگی می کنید یا به نحوی دیگر حال بدی دارید با مرکز درمانی یا نهاد روانپزشکی عمومی تماس بگیرید. در این جاها کسی نیزکه می خواهد تغییرجنسیت دهد  می تواند از راهنمایی بیتشری برخوردار شود.

بررسی جنسیت چیست ؟

برای تغییر جنسیت و احیانا تغییر جنسیت حقوقی باید تحت بررسی جنسیتی قرار گرفت. روند بررسی دستکم دوسال طول دارد و هدف آن تشخیص وضعیت است تا معلوم شود که  چه نوع تغییری برای شخص مورد نظر و بدن او مناسب است.

در آغاز معرفی نامه‌ای  لازم است که می تواند با مراجعه به مرکز درمانی یا نهاد روانپزشکی عمومی تهیه شود. مراجعه به نهاد درمانی لزوما به این معنا نیست که شما مریض یا نیازمند قابلیت‌های نهاد درمانی هستید. پیش از درخواست بررسی جنسیتی،  نیازی به این هم نیست که کسی  در مورد هویت جنسی خود مطمئن باشد  یا بداند که خواهان چه تغییری است.