خودزنی در اغلب موارد شیوه‌ای برای کنترل احساسات شدید و دشوار است. همچنین ممکن است شیوه‌ای برای رهایی از فکر کردن به اتفاقات جدی در زندگی باشد. اگر به خودتان صدمه بزنید ممکن است بطور لحظه‌ای احساس راحتی کنید، ولی در عین حال ممکن است باعث شود حال شما وخیم تر شود. همچنین در طولانی مدت نیز ممکن است به شیوه‌های مختلف بدتر شود. از اینرو خوب است با کسی حرف بزنید و کمک بگیرید.
اگر دارای رفتار صدمه زدن به خود باشید، آگاهانه به جسم خود صدمه وارد می‌کنید. ممکن است خودتان را خراش بدهید، چاک دهید، بسوزانید یا خودتان را بزنید. همچنین ممکن است خود را در وضعیت‌های پُر از ریسک قرار دهید یا مواد مضر مانند دارو، الکل یا مواد مخدر را با دوز بیش از حد بالا مصرف کنید.
این امر شامل همه افراد در هر سن و سال و جنسیتی می‌شود.
اگر در دوران سختی از زندگی را می‌گذرانید یا اتفاق دشواری برایتان افتاده باشد، می‌تواند عامل بروز این رفتار باشد.
صدمه زدن به خود می‌تواند شیوه‌ای برای کنترل احساساتی مانند اضطراب، اِسترس، اندوه، استیصال، تنفر از خود و احساس پوچی باشد. همچنین می‌تواند راهکار شما برای آرام یا مجازات کردن خودتان، یا برای رهایی از خاطرات سخت و اتفاقاتی که برایتان افتاده است، باشد. این رفتار برای برخی از افراد شیوه‌ای است برای آنکه کلاً یک چیزی را احساس کند. برای برخی دیگر شیوه‌ای است برای آنکه به نزدیکان خود نشان دهند در درون خود چه احساسی دارند. وقتی کسی رفتار صدمه زدن به خود داشته باشد معمولاً افکار انتقاد نسبت به خود دارد.
صدمه زدن به خود ممکن است ابتدا به ساکن به شما این احساس را بدهد که کنترل دشواری‌ها آسانتر می‌شود. انگار که درد بیرونی باعث می‌شود شما درد درونی خود را کمتر احساس کنید. ولی بعداً ممکن است افکار ناراحت کننده وخیم نر شود، شما ممکن است احساس شرم کنید و افکار انتقاد نسبت به خودتان شدیدتر شود. این ممکن است باعث شود صدمه هرچه بیشتری به خود بزنید و خود را در معرض ریسک‌های بزرگتری قرار دهید.
صرفنظر از اینکه چه مدت است که به خودتان صدمه می‌زنید، مهم است که مشکل خود را جدی بگیرید. کمک برای دریافت و امکان بهبود حال‌تان وجود دارد.
شما می‌توانید با یکی از نزدیکان خود ه به او اعتماد دارید حرف بزنید. اگر مدرسه می‌روید می‌توانید بطور مثال با پرستار یا مددکار مدرسه حرف بزنید. اگر بزرگسال هستید می‌توانید با درمانگاه خود یا یک بخش پذیرش روانپزشکی برای دریافت کمک مراجعه کنید.
اگر حال‌تان به حدی بد است که فکر خودکشی دارید صبر نکنید بلکه بایستی مستقیماً به یک بخش اورژانس روانپزشکی مراجعه کنید یا به شماره تلفن 112 زنگ بزنید.
مسئول بررسی علمی: یوهان بیوره‌بَری، روانشناس دارای پروانه رسمی، استادیار علوم مغز و اعصاب بالینی، انستیتوی کارولینسکا.
آخرین تغییرات در متن 2024-04-08