صدمه، اختلال گسستگی و اختلال هویت گسستگی

اختلال گسستگی وقتی رخ میدهد که اثراتی که اداره کردن آن دشوار باشد، بالای ما غلبه کند. علل معمولاً عبارت از استرس آسیب زا میباشند و ممکن منجر به علائم زیاد و دراماتیک گردند. تعبیر نادرست و مبارزه و تلاش طولانی برای رسیدن به تشخیص معمول است.

اختلال گسستگی چیست؟

اختلال گسستگی به معنای جدا شدن است و حاکی از اینست که بدن تجارب و عمل ها را از شعور جدا نگه میدارد. این وضعیت شخص مبتلا را دچار نابسامانی ها در ارتباطات و عمل های متقابل بین حافظه، هویت، ادراک، احساسات، حرکات و رفتار میسازد.

فشار عصبی ناشی از صدمه شایعترین علت اختلال گسستگی را تشکیل میدهد. هنگام وضعیت تکان دهنده برخی از مردم تجربه خود را طوری مسدود میکنند که آنها احساس میکنند که “در خارج از خویشتن” قرار دارند. این ممکن است باعث شود که فرد صدمه دیده موقعیت را درک نکند و قابلیت عکس العمل منطقی را از دست دهد. اختلال گسستگی طرز العمل بدن است تا خاطرات و واقعات وحشتناک یا شرم آور را از خود بمنظور کاهش اضطراب ناشی از این خاطرات و واقعات، مسدود سازد. این ممکن توسط فراموش کردن واقعات یا احساسات ناشی از آن تبارز کند.

اختلال گسستگی ممکن است ناشی از شرایط بغرنجی رشد همراه با تجاوز، مصایب طبیعی، نسل کشی یا بحران های خانواده گی همراه با وقوعات بی وفایی بوجود بیاید. اینکه شخص مصاب همزمان مبتلا به سایر اختلالات روانی، خصوصاً اختلال پریشانی پس از صدمه (PTSD) ولی افسردگی، اضطراب و اعتیاد نیز باشد، شایع است. اختلال گسستگی در صورت اختلال شخصیت مرزی (در باره این تشخیص در اینجا بخوانید) معمول است.

اختلال هویت گسستگی (DID) چه معنایی را افاده میکند؟

اختلال تجزیهٔ هویت یا اختلال هویت پریشی را قبلا «اختلال شخصیت چندگانه» مینامیدند و از جمله مریضی های کمیاب است که باعث میشود برخی از قسمت های شخصیت از هم دیگر “جدا” شوند. این اختلال موجب شخصیت منقسم میگردد که احساس خویشتن و کنترل بالای عمل های خود را مختل میسازد. این وضعیت ممکن با اسکیزوفرنیا اشتباه شود و برای شخص مبتلا شاید چنین احساس شود که کسی دیگر کنترل وجود وی را اشغال کرده است.

شخص بیمار چندین شخصیت های مختلف داری ويژه گی های مختلف را در عرصه حرکات، صدا ها، رفتار ها، خاطرات و تجارب داشته میباشد و به سرعت بین این شخصیت ها نوسانی مینماید. ۹۰ در صد افرادی که مبتلا به این اختلال میشوند، حوادث تکان دهنده مانند لت و کوب یا تجاوز جنسی را در دوران کودکی خود تجربه کرده میباشند. بخش عمده این افراد را زنان تشکیل میدهد و نصف آنها اقدام به خودکشی کرده اند.

اثرات این اختلال بر زنده گی

اختلالات هویت پریشی ممکن است شخص مبتلا را دچار به احساسات غیرواقعی، بی تفاوتی و احساس گسستگی از وجود خود (مسخ شخصیت) یا محیط (مسخ واقعیت) نماید. در موارد شدید شخص مبتلا میتواند غیرقابل تماس شود، در مقابل حواس پنجگانه واکنش نشان ندهد و در مهار نمودن حرکات بدن خود دچار مشکلات شود. حملات شبیه مرگی شاید رخ دهند. شمار زیادی از مریضان شاید فکر کنند که مریضی جدی جسمی دامنگیر شان شده است.

تشخیص و درمان

مریضانی که دنبال درمان در مقابل وضعیت تجزیه یی میروند، اکثرا به سوء تفاهم یا بی باوری دیگران مواجه میشوند که این نابهنجاری موجب میشود که تشخیص این بیماری برای بخش خدمات صحی دشوار میباشد. برای از میان بردن امکان اینکه آیا کدام مریضی بدنی در بروز علایم دست دارد، معاینات صحی اساسی لازم میباشد و این روند ممکن زمان طولانی را دربر بگیرد. بعد از آن از همه مهم این میباشد که سبب مشکلات، معمولاً با کمک یک معالج در چارجوب شعبهٔ عقلی و عصبی، کشف شود.

اگر شما گمان میبرید که شما یا یکی از اقارب تان از اختلال گسستگی رنج میبرید، میتوانید به منظور کسب راهنمایی بیشتر به مرکز خدمات صحی یا شعبهٔ عمومی عقلی و عصبی مراجعه کنید. اگرچه علائم تجزیه یی ممکن دراماتیک و درک آن مشکل باشد، بازهم مهم است که به خاطر داشته باشید که درمانی که در مقابل این علائم کمک میکند، وجود دارد. اینگونه درمان ممکن است عبارت از روان درمانی متمرکز بر درمان صدمه و نیز درمان دوایی باشد.