سندروم خستگی مزمن

 عوارض مرتبط با فشار عصبی یا استرس امروز شایعترین علت رخصتی استعلاجی را تشکیل میدهند. وقتی که فشار عصبی از حد تجاوز کند، خطر پيشرفت به سندروم خستگی مزمن پيدا میشود که از جمله امراضی است که ترمیم آن ممکن است برای روح و بدن وقت زیاد را دربر بگیرد و علائم آگهداد آن باید بسیار جدی گرفته شوند.

سندروم خستگی مزمن چیست؟

سندروم خستگی مزمن پيامدی از استرس مزمن طولانی مدت که حد اقل طی مدت شش ماه بدون بهبود کافی به طول انجامیده باشد، است. این وضعیت را قبلا به نام «فرسودگی شغلی» مینامیدند و حاکی از اینست که فشار بالای مغز از حد تجاوز میکند و استرس ناسالم میگردد.

سندروم خستگی مزمن را میتوان به سه مراحل تقسیم کرد. مرحله نخستین را «مرحلهٔ اعراض و علائم ابتدائی» میگویند که علائم فشار روانی و جسمی را سبب میگردد ولی شخص مصاب بازهم میتواند از عهده کار های روزمره خود برآید. اکثریت مردم بعد از بروز این گونه علائم به این نتیجه میرسند که علائم ناشی از استرس زیاد است و شیوهٔ زندگی خود را تغییر میدهند.

اگر شما در صدد چاره جویی اینگونه وضعیت نه برآیید، خطر وجود دارد که به مرحلهٔ اضطراری داخل خواهید شد. این مرحله اکثراً زود و ناگهان رخ میدهد و همین دلیل است که اصطلاح “تصادم با دیوار” که به معنای انسداد و بندش استعداد ها است، وضع شده است. از آنجا که شخص مصاب غیرفعال میگردد، مرحلهٔ اضطراری ممکن است تا چندین هفته به طول انجامد. برای شخص مصاب شاید برخاستن از بستر، واضح فکر کردن یا تمرکز کردن کار های ناممکن احساس شوند. قابلیت انجام چندین کار ها موازی به همدیگر، از بین میرود. ممکن است احساسات بیچارگی و پانیک رخ دهد که شاید با افسردگی اشتباه شود.

مرحلهٔ سوم را «مرحلهٔ بهبود» مینامند. در این مرحله شخص مصاب توانایی های خود را تدریجاً پس دریافت میکند ولی هنوز بسیار خسته، حساس در برابر فشار عصبی و دچار مشکل در تمرکز و حافظه میباشد. شخص مصاب به مرور زمان در مرحلهٔ بازیابی توانایی یا بهبود بیشتر و بیشتر در کار های زنده گی روزمره خود دوباره فعالیت و کارکرد نورمال داشته میباشد. اختلال خستگی مزمن همیشه حساسیت بالا در برابر استرس یا فشار عصبی را بجا میگذارد، حتی بعد از آنکه سایر علائم از بین رفته باشند.

اثرات این اختلال بر زنده گی

۸۰ در صد افراد مصاب را زنان تشکیل میدهند. زنانی که این اختلال را متقبل میشوند، معمولاً در انجام کار های خود علاقه مند و لایق میباشند، از همه بیشتر مسؤولیت خانواده را برعهده میگیرند و همیشه نیازمندی های دیگران را بر نیازهای خود ترجیح میدهد.

اعراض و علائم فشار عصبی متنوع میباشند. فشار عصبی شاید به شکل علائم فزیکی مانند درد کمر، سردردی، ناراحتی شکم و روده ها، تپش قلب و قدرت ضعیف شده دفاعی بدن تبارز نماید. شخص مصاب شاید خسته باشد ولی همزمان نمیتواند اعصاب خود را آرام کند و بخوابد. این اختلال احساس تشویش، اضطراب، افسردگی و مشکل در تمرکز را به همراه دارد.

چرا باید در صدد دریافت کمک برآیم؟

این خیلی مهم است که به علائم هشدار بدن متوجه باشید و در اسرع وقت در صدد دریافت کمک برآیید. بهبود یافتن از خستگی هم سخت و هم مستلزم مدت زمان طولانی است ولی هر چه زودتر جهت دریافت کمک مراجعه کنید، مریضی همانقدر آسیب ها و عوارض کمتری را سبب میگردد. هیچ کسی از شخص درمانده تشکری نمیکند که قبل از مریض شدن بسیار تحمل و مقاومت کرده است.

اگر شما یا یکی از بستگان تان در معرض خطر رنجوری مرتبط با استرس قرار دارید، باید جهت دریافت کمک به مرکز خدمات صحی یا مرکز خدمات صحی در محل کار مراجعه کنید. در صورت علائم حاد توصیه میشود که با کلینیک سراپای عقلی و عصبی در تماس شوید. یک دکتور معاینه بدنی را انجام میدهد و به سخن های تان در مورد ناراحتی های تان گوش میدهد. به منظور از میان بردن امکان سایر امراض معمولاً نمونه برداری خون صورت میگیرد.

آیا بهبود امکان پذیر است؟

بخش عمدهٔ آنعده افراد که مبتلا به سندروم خستگی مزمن اند، بهبود میابند البته پروسه بهبود شاید بسیار طول بکشد و ممکن است حساسیت بالا در برابر استرس را بجا بگذارد و همین دلیل است که خطر عود نیز وجود دارد. شخص مصاب به رخصتی استعلاجی یا کاهش فشار کاری نیاز داشته میباشد تا به بدن خود فرصت بهبود و بازیابی سلامت فراهم آورد. تمرین های آرمیدگی، فعالیت بدنی و خواب درست شاید در روند بهبود کمک کند. کاهش خواسته ها از خود و اختصاص دادن وقت برای معاشرت با دوستان و خانواده و انجام دادن کار های دلخواه و خوشایند از جمله اقدامات موثر بهبود به شمار می روند.

تداوی ممکن شامل گفتار درمانی، ترجیحاً به صورت گروهی، یا تجویز ادویه باشد. نکتهٔ مهم و اساسی که نباید فراموش شود اینست که مصرف ادویه راه حل نیست بلکه وسیلهٔ کمکی در مهار نمودن سبب اصلی استرس است.